OCCIDENS

OCCIDENS

apud Historicos, saepe ponitur pro Imperio Occidentis vel Occidentali, cuius origo haec. Monarchia Romana ante Constantinum M. unica, ab hoc gemina quasi facta est, et Imperium in Occidentale et Orientale distinctum. Moriturus enim Constantio minimo natu filio Orientis imperium assignavit, sede ieus Constantinopoli fixâ: Constanti vero et Constantino, fratribus Constantii Occidentis imperium cessit, cui sedes Roma, sic ut huic sors trans Alpes, Gallia, Hispania et Britannia, illi vero Italia, Africa, Illyricum et Graecia attribueretur. Ab eo tempore Oriens Graecos, Occidens Latinos Imperatores habuit, nempe ab A. C. 339. Similiter Valentinianus fratri Valenti Orientem commisit, ipse Occidentis rebus componendis intentus, A. C. 367. Gratianus quoque Theodosium collegam lectum Orienti praefecit, sibi et fratri Valentiniano occidente vindicatô, A. C. 376. etc. Duravit id Imperium Occidentale usque ad Augustulum, quô circa A. C. 476. ab Odoacro Herulorum Rege pulsô, Heruli, Gothi Longobardique rerum potiti sunt, per ann. 300. His Exarchatus in Italia ab Imperatore Orientis oppositus est, per ann. 156. qui tandem Papis cessit, A. C. 743. DIvisionem hanc Imperii, Ecclesiae quoque divisio, in Occidentalem, et Orientalem secuta est. Vide Sigon. Platinam, Baronium, etc. Ab Occidente, Occidentanae vel Occidentariae, dicti sunt moduli Musici, quibus Occidentales Ecclesiae sunt usae, cum Graecorum Musica, seu moduli, quibus Ecclesiae Orientales utebantur, Frigdorae dicerentur, quasi Phrygiodoriae, quia ex Phrygiis Doriisque constarent, teste Ekkehardô Decanô S. Galli in Notkeri vita c. 9. et Goldasti in eum Notis. Sunt autem Occidentanae cantus is, qui in Ecclesia hodeique obtinet Romana, et aliis quae Romanos ritus receperunt. Hunc primus in Ecclesiam Mediolanensem introduxit B. Ambrosius: Postea illum, in Romana Ecclesia instituit Greogrius M. a qua Alamannicae et Francicae Ecclesiae acceperunt. sed cum hic cantus longô temporis tractu apud Almannos, sive Germanos, magnopere corruptus esset, veram postea Musicam restitui necesse fuit, quod quô pactô effectui sit datum, vide apud veterem Hugonis Reutlingensis Interpretem, atque exinde Spelmannum Glossar. Archaeol. ut et in voce Fridgorae. Interim veteres Christiani sic cantabant, quemadmodum Ambrosius ait in Psalmos, ut viciniores essent pronuntiantibus, quam cantantibus, neque minuritionum delitias sectabantur. Proin qualem conveniat Ecclesiae cantum esse, non incommode nuper exponere est aggressus Gallus anonymus Consult. de Horis Canonici p. 69. et 70. apud Gerh. Ioh. Vossium de Scientiis Mathem. c. 21. §. 11.